بدان که شکر، احسان نمودن در مقابل احسان است و کفر، بد کردن در مقابل احسان مي باشد، واين تعريف را به فضل و کرم الهي الهام شدم، و تمام تعريف هايي که درباره شکر گفته شده به همين تعريف برمي گردد و نيز اقسام آن که در روايات آمده به همين معني راجع است، و تأمل و بررسي کامل آيات و رواياتي که از امامان معصوم عليهم السلام در اين باره روايت شده به اين معني راهنمايي مي کنند، مانند اخباري که مي گويد: مؤمن مکفَّر است. و اين که: شاکرترين مردم نسبت به خداوند شاکرترين آن ها نسبت به مردم است و روايات ديگر. بنابراين نسبت شکر به خداوند حقيقت است هم چنان که نسبت آن به خلق نيز حقيقت است.

و اين تعريف درست تر و مختصرتر از آن تعريفي است که درباره شکر گفته اند که: صرف کردن و به کار بردن نعمت هاي الهي است در آنچه به خاطرش آفريده شده اند. چون اين تعريف که آورديم شامل شکر خالق و مخلوق هر دو مي شود.