بازگشت

ختم علوم به آن حضرت


در حديث کميل که در دارالسلام روايت شده امير المؤمنين علي عليه السلام فرمود: «يا کُمَيْلُ! ما مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ وَأَنَا أَفْتَحُهُ، وَما مِنْ شَيْ ءٍ إِلاَّ وَالقائِمُ يَخْتِمُهُ»؛ [1] اي کميل! هيچ علمي نيست مگر



[ صفحه 159]



اين که من افتتاح کننده آنم و هيچ چيزي نيست مگر اين که قائم آن را به پايان مي رساند و خاتمه مي دهد.

مي گويم: منظور از «چيزي»، در اين روايت يا علم است به قرينه اوّل حديث و يا تمام کمالات واخلاق نيک و علوم و معارف حقّه است که ساير امامان عليهم السلام بعضي از آن ها را به مقتضاي صلاح زمان خودشان آشکار کرده اند. ولي حضرت قائم - عجّل اللَّه فرجه الشريف - همه آن ها را آشکار مي کند. پس همه فضائل و... با ظهورش آشکار مي گردد.

و مؤيّد اين مطلب روايتي است که شيخ صدوق از ابوعبد اللَّه صادق عليه السلام از پدرانش - صلوات اللَّه عليهم - نقل کرده که: پيغمبر اکرم صلي الله عليه وآله فرمود: خداوند - عزّوجلّ - از روزها جمعه را، و از ماه ها ماه رمضان، و از شب ها شب قدر را برگزيد و مرا از تمام پيغمبران برگزيد و علي را برگزيده از من ساخت. و او را بر تمام اوصيا برتري بخشيد و از علي حسن و حسين را اختيار فرمود و از حسين اوصياي از فرزندانش را که از قرآن، تحريف غلوّ کنندگان و زياد کردن باطل جويان و تأويلات گمراه کنندگان را دور مي سازند، نهمين آنان قائمشان مي باشد و اوست ظاهر آن ها و اوست باطن آن ها.

و در کافي ضمن حديث راهبي که به دست مولاي ما حضرت کاظم عليه السلام مسلمان شد آمده: سپس راهب گفت: مرا خبر ده از هشت حرفي [2] که نازل شده و چهار عدد از آن ها در زمين آشکار گرديده و چهار تاي ديگر در فضا مانده، اين چهاري که در فضا مانده است براي چه کسي نازل مي شود و چه کسي آن ها را تفسير مي نمايد؟

فرمود: او قائم ماست، پس خداوند آن ها را بر او نازل مي فرمايد، و او آن ها را تفسير مي کند، و بر او نازل مي شود چيزهايي که بر صدّيقين و فرستادگان و هدايت شدگان نازل نشده باشد. [3] .



[ صفحه 160]



و در بحث کشف علوم مطالبي که دلالت بر اين معني مي کند خواهد آمد، ان شاء اللَّه تعالي.


پاورقي

[1] بحار الانوار: 269:77؛ عبارت چنين است: «ما من علم إلاّ وأنا أفتحه، وما من سرّ إلاّ والقائم يختمه»البتّه توجيه و بيان مرحوم مؤلّف بر اين فرض نيز صادق است. (مترجم).

[2] حرف - در اينجا - به معني جمله است، چنانکه درباره فصول اذان واقامه نيز از ائمه عليهم السلام تفسير به حروف شده که (سي و چهار حرف گفته اند) و حروف چهارگانه اي که در اين حديث - به روايت کافي - بيان شده، چنين است: اوّل: لا إله إلاّ اللَّه وحده لا شريک له باقياً. دوم: محمّد رسول اللَّه مخلصاً. سوم: نحن أهل البيت. چهارم: شيعتنا منّا ونحن من رسول اللَّه ورسول اللَّه من اللَّه بسبب. (محمد الموسوي).

[3] کافي: 483:1.