قال ابو محمد الحسن العسکري (ع): لما وهب لي ربي مهدي هذه الامه ارسل ملکين. فحملاه الي سرادق العرش حتي وقفا بين يدي الله عز و جل فقال له مرحبا بک عبدي لنصره ديني و اظهار امري و مهدي عبادي آليت اني بک آخذوا و بک اعطي و بک اغفر و بک اعذب اردداه ايها الملکان رداه، رداه علي ابيه ردا رفيقا و ابلغاه فانه في ضماني و کنفي و بعيني الي ان احق به الحق و ازهق به الباطل و يکون الدين لي واصبا. [1] .

حضرت عسکري عليه السلام فرمود: هنگامي که خداوند



[ صفحه 23]



مهدي اين امت را به من بخشيد، دو ملک را فرستاد. پس او را به سراپرده هاي عرش بردند تا اينکه او را در محضر خداي عز و جل قرار دادند. پس خداوند به او فرمود: آفرين به تو بنده ام براي ياري دينم و اظهار امرم و هدايت بندگانم. سوگند مي خورم که به سبب تو بگيرم و به خاطر تو عطا کنم و به جهت تو ببخشم و به خاطر تو عذاب کنم (ملاک من در عطا و عذاب و رحمت، تو هستي). برگردانيد او را اي دو ملک. برگردانيد او را به سوي پدرش با مهرباني، پس بدرستي که او در ضمانت و حمايت من است و چشم من به اوست تا اينکه حق را به وسيله او محقق کنم و باطل را به دست او نابود سازم و دين براي من پا بر جا شود.



[ صفحه 24]