بازگشت

منظومه شمسي


اما الان در باب منظومه شمسي ما، يک تئوري است که اغلب دنيا قبول دارند بلکه همه آنرا قبول دارند، اخيرا هم يک تئوري ديگر آمده، چه تئوري اول صحيح باشد و چه تئوري دوم، هر دو با منطق اين آيه سازگار است. آن تئوري چيست؟ تئوري اول که اغلب قبول دارند اين است که مي گويند:

زمين، ماه، زحل، مشتري، اورانوس، نپتون و تمام منظومه شمسي ما که دور خورشيد مي گردند، اينها همه يک روز به خورشيد چسبيده بودند، يک جرم خورشيد بزرگ بود، نمي دانيم چه شد؟ يک انفجار مهيب، يک ضربه بهت آور از يک قدرت بزرگ بر کره خورشيد وارد شد يک مرتبه نه تکه از خورشيد جدا شد و در فاصله متعدد مجذوب کره خورشيد قرار گرفت. چون جرم بزرگتر بود همه را نگهداشت اينهائي که جدا شدند يکي از آنها زمين است، يکي ماه است، يکي زهره است، يکي زحل است، يکي مشتري است...

اينها جدا شده از خورشيد هستند. اين تئوري در تمام دانشگاههاي امريکا و اروپا الان درس گفته مي شود، حالا قرائن بر صحت اين تئوري چيست؟



[ صفحه 76]



مي گويند: چرا گاهي کوه آتش فشان پيدا مي شود؟ چرا يک مرتبه از زمين مواد مذاب بيرون مي ريزد؟ چرا در عمق زمين حرارت است؟ چرا گرمي است؟ جواب مي دهند:

جرم خورشيد مواد مذاب است، درجه حرارت، چندين ميليون درجه است تمام مواد آنجا مذاب است، از شدت حرارت، زمين که جدا شد يکپارچه مواد مذاب بود، ميليونها سال گذشت خنک شده کرک انداخت، ميليونها سال گذشت قشر پيدا کرد، بعد آب ايجاد شد، بعد موجود زنده خلق شد. مي گويند: آن حرارتي که آن زمان خورشيد داشته هنوز در عمق کره زمين هست و لذا وقتي کوه آتش فشاني مي کند، يعني همان مواد مذاب جرم خورشيد است که در منطقه مرکزي کره زمين زنداني شده از يک نقطه بيرون مي زند. زلزله را هم روي اين حساب علمي حل مي کنند، البته در فلسفه قديم هم مي گفتند: «زلزلة الارض لحبس الابخرة» گازهاي مواد مذابي که در زير زمين قرار دارد اگر در شرائط افقي عبور کند زلزله افقي مي شود و اگر از عمق به طرف بالا بيايد زلزله عمودي صورت مي گيرد.

اين يکي از فرضيه هايي است که در باب زلزله ذکر شده است. اما آن فرضيه دوم که ده سال است پيدا شده: يک ايتاليائي اين



[ صفحه 77]



فرضيه را آورده است. او گفته است انفجار خورشيد و تشکيل منظومه شمسي صحيح نيست. بلکه کهکشان ما با ميليونها ستاره همه اش يکي بود، يک انفجار شديد دست داد ميليونها ستاره پيدا شد، نتيجه هر دو فرضيه به نفع ما است: نتيجه اي که براي ما است اين است که زمين، زحل، مشتري،... چسبيده بود به خورشيد با ضربه از هم جدا شده اند. اين را از چه زماني مي گويند؟ از هشتاد سال و يا صد سال قبل. اما قرآن چه وقت گفته؟ از چهارده قرن قبل: دقت کنيد قرآن فرموده است:

«أولم ير الذين کفروا أن السموت و الأرض کانتا رتقا فقتقنهما»

آيا مردم نمي بينند که زمين و آسمان ها بهم چسبيده بودند ما با يک ضربه شديد زمين را از آسمان جدا کرديم؟ اين فرضيه اول قرآن، آن را روزي گفت که هيچ کس از آن خبر نداشت. اما امروز و الان مورد قبول علم است، منتهي رنگ فرضيه دارد هنوز نمي توانند مثل ميکروب مالاريا زير لابراتوار به شما نشان دهند که زمين از آسمان جدا شده، اما اصل فرضيه مورد قبول است.



[ صفحه 78]