حالا اين قرآن که کتاب تربيت است درباره اصول مسائل کيهاني و جهاني و زيست شناسي و ميکروب شناسي و قضاياي مربوط به زمين و ساير خصوصيات کيهاني، آياتي در چهارده قرن قبل آورده که اين آيات در آنروز فقط تئوري بوده و بس، مردم هم روزي روي ظهور آيات و نزول آيات اصلا نمي توانستند آنها را بفهمند، اما الان در عصر کيهان و اتم اين تئوري هاي قرآن که علماي صد سال قبل، سيصد سال قبل، هفتصد سال قبل، هزار سال قبل انگشت تحير به دندان گرفته بودند و با بهت به آن نگاه مي کردند الان يا صورت تئوري صحيح دارد، يا رنگ علمي بخود گرفته است. اينگونه آيات متعدد است که



[ صفحه 74]



چند نمونه برايتان مي آوريم:

نمونه اول. قرآن مي فرمايد:

«أولم ير الذين کفروا أن السموات و الأرض کانتا رتقا ففتقنهما» [1] .

آيا مردم نمي بينند که زمين و آسمان بهم چسبيده بود و ما زمين و آسمان را با ضربه شديد از هم جدا کرديم.؟

فتق، عبارت است از جدا شدند با ضربه شديد، و لذا بيماري فتق را که فتق مي گويند براي همين است، اگر يک نفر در خيابان به حال عادي راه برود پرده پاره نمي شود، فتق نمي گيرد. فتق ضربه شديد لازم دارد يک نفر از بالاي بام به شدت بپرد ضربه شديد پرده را پاره کند و فتق عارض شود.

فکر کنيد، چهارده قرن قبل قرآن مي گويد: مردم! مگر نمي بينيد آسمان و زمين بهم چسبيده بود ما آن را از هم جدا کرديم، يعني چه؟ هزار و چهار صد سال قبل، هزار سال قبل، هفتصد سال قبل، پانصد سال قبل، دويست سال قبل، کسي اين آيه را نمي فهميد که چگونه زمين و آسمان به هم چسبيده بود و با ضربه جدا شده اند.



[ صفحه 75]