و استغفرک من کل لذه بغير ذکرک و من کل راحه بغير انسک و من کل سرور بغير قربک و من کل شغل بغير طاعتک. [1] .

و طلب آمرزش مي کنم از هر لذتي غير از ياد تو، و از هر راحتي غير از انس با تو، و از هر خوشي غير از قرب تو، و از هر کاري غير از اطاعت تو.



آن زليخا از سپندان تا به عود

نام جمله چيز، يوسف کرده بود



علي عليه السلام مي فرمايند: اذا رايت الله يونسک بذکره فقد احبک. [2] .

زماني که ديدي خدا تو را با ذکر خود مانوس ساخته است، پس خدا تو را دوست داشته است. ذکر الله راس مال کل مومن. [3] .



[ صفحه 163]



ياد خدا سرمايه هر مومن است. از آثار بارز محبت، ذکر دائم و فکر هميشگي محبوب است، زيرا عاشق دل سوخته ديار محبوب که همواره انس قلبي با او دارد به زبان نيز نام او مي برد و ياد او را فراموش نمي کند. ذکر داراي مراتب گوناگون است: ذکر زباني، ذکر ذهني، ذکر قلبي و لذا ذکر دائم ثمره وصال هميشگي قلبي است. آتش عشق به محبوب، جان و درون عاشق را سوخته و سراسر هستي او را فراگرفته و دل و انديشه و مغز او را با محبتش عجين نموده و به گونه اي در تار و پود جان او رخنه کرده که نمي توان ياد يار را از او جدا کرد.