مالک بن انس گويد: با پيشواي مذهب - امام جعفر بن محمد عليهما السلام - مدتي رفت و آمد داشتم و او را نديدم مگر اينکه مشغول به يکي از سه کار بود: يا در نماز بود و يا روزه داشت و يا در حال قرائت قرآن بود. [1] .

منصور صيقل گويد:

ابوعبدالله عليه السلام را در مسجد پيامبر صلي الله عليه و آله در حال سجده ديدم. مقداري نشستم. سجده ايشان طول کشيد، با خود گفتم من هم مشغول تسبيح مي شوم. شروع کردم به گفتن ذکر سبحان ربي و بحمده و استغفر الله ربي و اتوب اليه، سيصد و شصت و چند مرتبه گفتم تا ايشان سر از سجده بلند فرمود. [2] .



[ صفحه 139]