اهل اطاعت و تسليم را مقامي بس ارجمند است که جز زبان قرآن و حديث، ياراي



[ صفحه 102]



کشف از آن را ندارد. از طرفي، در بيان قرآن مجيد مطيعان را معيت و همراهي با انسانهاي کامل و پيشوايان بزرگوار است: و من يطع الله و الرسول فاولئک مع الذين انعم الله عليهم من النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين و حسن اولئک رفيقا. [1] .

کسي که از خدا و رسول او [صلي الله عليه و آله] اطاعت کند و تسليم آنان باشد پس در آخرت با آنان است که خداوند بدانان نعمت بخشيده که آنان پيامبران، صديقين، شهداء و صالحان اند که رفيقاني نيکو مي باشند. و از سوي ديگر، اهل تسليم همان بندگاني هستند که مورد بشارت پروردگار قرار گرفته اند: عن ابي بصير قال: سالت ابا عبد الله عليه السلام عن قول الله عز و جل: الذين يستمعون القول فيتبعون احسنه [2] .

الي الاخر الايه. قال: هم المسلمون لال محمد، الذين اذا سمعوا الحديث لم يزيدوا. و فيه و لم ينقصوا منه جاووا به کما سمعوه. [3] .

ابوبصير گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم از آيه کريمه که مي فرمايد: مژده باد بندگان مرا که گفتارها را شنيده و از بهترين آنها پيروي مي کنند. حضرت فرمودند، آنان اهل تسليم آل محمد [صلي الله عليه و آله] اند که حديث را شنيده و از آن کم و زياد نمي کنند. و به همان صورت که شنيده اند نقل مي کنند. در تفسير علي بن ابراهيم قمي در ذيل آيه فوق مي خوانيم که معصوم عليه السلام مي فرمايند: مقصود از نبيين، رسول الله صلي الله عليه و آله و از صديقين علي عليه السلام و مقصود از شهدا امام حسن و امام حسين عليهما السلام است و از صالحان، ائمه عليهم السلام و از حسن اولئک رفيقا، قائم آل محمد صلي الله عليه و آله است. [4] .



[ صفحه 103]