دارائيهاي انسان چون وجود خودش دو جنبه دارد. يک قسم دارائيهاي مادي است که بخشش و انفاق و هديه بر حسب ظاهر از آن مي کاهد، همچون يک تابلوي جالب، يک دسته گل خوشبو و يا يک پيراهن زيبا که با اهداي آنها به دوست، دارائي نقصان مي يابد. قسم دوم دارائيهاي معنوي است - که هر کسي از آن بهره ندارد - و با بخشش و اهدا فزوني مي يابد، همچون روايتي که براي کسي نقل مي کنيم يا زيارت و نمازي که به نيابت صديقي مي خوانيم و يا دعائي که در حق او انجام مي دهيم. همچنين است هداياي ما به آستان مقدس محبوب بزرگوارمان امام زمان عليه السلام: