در حديث قدسي است که: لم يسعني ارضي و لا سمائي و يسعني قلب عبدي المومن. [1] .

آسمان و زمين ظرفيت و گنجايش مرا ندارند، حال آن که قلب بنده مومنم مرا تحمل مي کند و جايگاه من است. يعني دل و قلب بنده مومن به وسعت و پهناي بي نهايت است.