در فقه اسلامي يکي از مطهرات، اسلام است که جان کافر را به موجودي ديگر تبديل مي نمايد و تمام احکام پيشين را مي پوشاند و جبران مي کند. و اين از آن جهت است که تمامي ارکان دين جز محبت نيست. حديث شريف و عبارت هل الدين الا الحب [1] .

ناطق و گوياي اين واقعيت غير قابل ترديد است. در روايات آمده است که: الاسلام يجب ما کان قبله. [2] .

اسلام مي پوشاند آنچه را که قبلا بوده است. شايد دليل اينکه شخص تازه مسلمان ديگر موظف به قضاي نماز و روزه هاي قبل نيست، اين است که به طور ناگهاني نور شديد و حرارت محبت حق، تمامي وجودش را تغيير مي دهد و او گويا ديگر آن موجود پيشين نيست تا چيزي در عهده اش باشد، زيرا با صبغه اسلام - که بهترين صبغه هاست - ديگر نخاله اي در وجود او باقي نمي ماند و همه ناخالصيهاي او را خالص و پاک مي کند و دل سخت را نرم مي گرداند و حيات تازه در کالبد او مي دمد و از زندان تاريک و محدود ماده گلشني بي انتها مي سازد.