در مراتب و درجات از بالا به پائين جهان، هر مرتبه بالاتر براي مرتبه پايين تر نور و روشني است و افاضه نور مي کند و از هستي جهان که به نور تعبير مي شود به اعتبار افاضه از مقامات بالا و استفاضه از مراتب پايين است که با حفظ مراتب ديگر انجام مي پذيرد. يعني آفريدگار جهان که به تمامي آفريده ها افاضه هستي و نور مي کند به عنوان بالاترين نور و منبع روشنائي معرفي شده و از مخلوقات او نيز به نور تعبير شده است.