بازگشت

فراموش کردن ياد محبوب زندگي پر مشقت را نتيجه مي دهد


ياد يار بي انباز يعني خداي عز و جل به کارهاي انسان نظام مي بخشد و براي خود او آرامش و امنيت خاطر تحصيل مي کند، حال آن که فراموش کردن او موجب تشتت فکر و انديشه و پريشاني در امور زندگي مي گردد، چرا که خود او مي فرمايد: و من اعرض عن ذکري فان له معيشه ضنکا و نحشره يوم القيمه اعمي قال رب لم حشرتني اعمي و قد کنت بصيرا قال کذلک اتتک آياتنا فنسيتها و کذلک اليوم تنسي. [1] .

هر کس از ياد من اعراض کند زندگاني سخت و پر مشقتي خواهد داشت و در روز قيامت نابينا محشور خواهد شد. در آن روز مي گويد: پروردگارا! چرا مرا نابينا محشور کردي حال آن که من در دنيا بينا بوده ام؟! خداوند مي فرمايد: اين چنين آيات ما نزد تو آمد و تو آنها را فراموش کردي، پس امروز هم تو فراموش مي شوي. مي بينيم که اعراض از ذکر يار موجب کوري دل مي گردد که تحقق عيني آن، کوري در آخرت است، چون کسي که در دنيا چشم جان نگشود و يارش را که در جلوه گاههاي هميشگي رخ مي نمايد (اينما تولوا فثم وجه الله) [2] .

نديد در آخرت نيز هنگام لقاي او کور و نابينا خواهد بود. مي دانيم که امامان طاهرمان عليهم السلام، اسم خدا و روي خدا و دست و زبان و خون و خواسته اويند. بنابر اين اعراض از نام آنها نيز معيشت تنگ و نابينائي در آخرت خواهد آورد. به روايت زير توجه مي کنيم: عن ابي عبد الله عليه السلام في قول الله عز و جل: و من اعرض عن ذکري فان له معيشه ضنکا قال: يعني به ولايه امير المومنين عليه السلام. قال: قلت: و نحشره يوم القيمه اعمي؟ قال: اعمي البصيره في الاخره و اعمي



[ صفحه 183]



القلب في الدنيا عن ولايه امير المومنين عليه السلام و هو متحير في الاخره يقول: رب لم حشرتني اعمي و قد کنت بصيرا، قال کذلک اتتک آياتنا، (قال: الايات الائمه عليهم السلام) فنسيتها کذلک اليوم تنسي. يعني ترکتها و کذلک اليوم تترک في النار کما ترکت الائمه عليهم السلام و لم تطع امرهم و لم تسمع قولهم.... [3]

امام صادق عليه السلام در تاويل آيه هر کس از من اعراض کند زندگاني سخت و پر مشقتي خواهد داشت فرمودند: مقصود، ولايت امير المومنين عليه السلام است. راوي گويد: گفتم: و در روز قيامت او را کور محشور مي کنيم؟ فرمودند: کسي که در دنيا از ولايت اميرالمومنين (عليه السلام) کور دل باشد در آخرت چشم او نابينا خواهد بود. چنين کسي در آخرت متحير خواهد بود که مي گويد: پروردگارا! چرا مرا کور محشور کردي در حالي که در دنيا بينا بودم؟ خداوند مي فرمايد: اين چنين آيات ما نزد تو آمد (امام عليه السلام فرمودند: آيات ائمه عليهم السلام هستند) و تو آنها را فراموش کردي، پس امروز هم تو فراموش مي شوي. يعني ولايت را ترک کردي و امروز در ميان آتش متروک مي شوي همان طور که ائمه عليهم السلام را در دنيا ترک کرده اطاعتشان نکردي و قولشان را نشنيدي...


پاورقي

[1] طه 126 - 124.

[2] هر جا رو کنيد، آنجا روي خداست.

[3] تاويل الايات 321:1 ح 21.