اگر ايماني به عظمت هستي، و وظايف عالي انساني، و ايثار در راه تعالي زندگي اجتماعي را غايت قصواي دين بينگاريم، آنگاه مي توانيم با جرات اعلام داريم که در آينده، دين بسي درخشان است. زيرا دين در اين معنا هدفي است گرامي و پايدار و انساني، که بايد با همه وسائل ممکن به سوي آن شتافت. [1] .