انسان شناسنده که اکنون دچار درماندگي است، با خويشتن، به عنوان موضوع اسلوبهاي بغرنج انتخاب موضوعي و پرورش روانشناسي رفتار خواهد کرد. اين دورنماها از کل تکامل بشري سرچشمه مي گيرد. او به ياري تکنولوژي و محو



[ صفحه 154]



يکنواختي کار، و جانشين ساختن مذهب به وسيله علم، تيرگي را از پهنه انديشه و توليد خواهد زدود. و از آن رو که طبيعت انسان در تاريکترين و عميقترين زويه هاي ناخود آگاه به کمين نشسته است، سرانجام تمام نيروهاي معنوي و ابتکارات خلاقش را بر آن متمرکز خواهد ساخت. بشريت از اين رو به خزيدن خاشعانه در برابر قواي ماوراء الطبيعه و سايه هاي آن و سرمايه پايان نخواهد داد، تا در برابر قوانين تيره ارث و انتخاب طبيعي کور به سجده بيفتد. [1] .