پيامبر (ص):

زمين بار حصول خويش را مي دهد، و در دل خويش چيزي بر جاي نمي گذارد. در آن روزگار: مال و ثروت، خرمن شود. هر کس در برابر مهدي بايستد و بگويد: اي مهدي، به من مالي ده! مهدي، بيدرنگ، گويد: بگير. [1] .

[1] بحار الانوار، ج 88:51: توتي الارض اکلها، و لا تدخر منهم شيئا، و المال يومئذ کدوس، يقوم الرجل فيقول: يا مهدي اعطني. فيقول: خذ.