پيامبر (ص):

مهدي، در امت من خواهد بود. در آن روزگار، آسمان باران فراوان دهد و زمين هيچ روييدني را در دل نگاه ندارد. [1] امام علي (ع): اگر قائم، رستاخيز کند، آسمان - چنانکه بايد - باران بارد و زمين گياه روياند. کينه ها از سينه ها بيرون رود. حيوانات نيز با هم سازگاري کنند. در آن روزگار، زن، با همه زيب و زيور خويش، از عراق درآيد و تا شام برود، نه جايي زميني بي سبزه بيند و نه درنده اي او را نگران سازد. [2] .

[ صفحه 42]

[1] الزام الناصب:163: يکون في امتي المهدي، تتنعم امتي في زمانه نعيما لم يتنعم مثله قط... ترسل السماء مدرارا و لا تدخر الارض شيئا من نبات.

[2] بحار الانوار، ج 104:10: لو قد قام قائمنا لانزلت السماء قطرها و لاخرجت الارض نباتها و لذهبت الشحناء من قلوب العباد و اصطلحت البهائم حتي تمشي المراه بين العراق الي الشام لا تصنع قدميها الا علي النبات و علي راسها زينتها لا يهيجها سبع و يخافه.