امام باقر (ع):

- شيعه به امام باقر گفتند: مادر کوفه گروه



[ صفحه 40]



بسياري هستيم. اگر تو فرمان دهي، همه فرمان برند و پشت سر تو بيايند. گفت -: آيا چنين هست که يکي از اين گروه بيايد و آنچه نياز دارد از جيب ديگري بردارد؟ گفتند: نه فرمود: پس اين گروه (که در راه دادن مال به يکديگر اين گونه بخل ورزند) براي دادن خون خويش (در راه اصلاح جامعه و احقاق حق ديگران) بخيلتر خواهند بود!) آنگاه فرمود: مردم هم اکنون آسوده اند - که در حال توقف حرکت تربيتي اسلام به سر مي برند - از مردم همسر مي گيريم و به آنان همسر مي دهيم. از يکديگر ارث مي بريم. حدود را اقامه مي کنيم. امانت را باز مي گردانيم (يعني زندگي مردم در همين حد است و نه کاملا اسلامي)، ليکن به هنگام رستاخيز قائم، آنچه هست، همترازي (مزامله) و مساوات و يگانگي است، تا آنجا که هر کس، هر چه نياز دارد، از جيب آن ديگري بر مي دارد بدون هيچ ممانعتي. [1] .

امام صادق (ع):

- اسحاق بن عمار مي گويد: نزد امام صادق بودم. او از تساوي مردم با يکديگر، و حقي که هر کس بر ديگري دارد سخن گفت. من سخت درشگفت شدم، فرمود: - اين، به هنگام رستاخيز قائم ماست، که در آن روزگار، واجب همگاني است که به يکديگر وسايل رسانند و نيرو بخشند. [2] .



[ صفحه 41]



امام صادق (ع):

- راوي گويد: از امام صادق پرسيدم که اين روايت: سود گرفتن مسلمان از مسلمان رباست معنايش چيست؟ فرمود: - اين، به هنگام ظهور حق و رستاخيز قائم آل محمد (ص) است. اما اکنون اگر کالايي بفروشيد و سود بگيريد، اشکالي ندارد. [3] .