حضرت موسي کليم حدود چهل سال در خانه فرعون زندگي کرد و سپس به علت وجهتي که در تفاسير و تواريخ آمده به مدين گريخت و با شعيب زندگي کرد و به شباني و چوپاني پرداخت. در همان روزگار با دختر حضرت شعيب ازدواج کرد و پس از ده سال با زن و بچه به مصر بازگشت، آن گاه به عنوان يک رسول الهي نزد فرعون آمد و فرعون او را مخاطب قرار داد و گفت: الم نربک وليدا و لبثت فينا من عمرک سنين. تو نه آن کودکي که ما پروريديم و سالها عمرت نزد ما گذشت؟. حضرت در جواب فرمود: من همانم که گفتي ولي 5 ففررت منکم لما خفتکم فوهب لي ربي حکما و جعلني من المرسلين.



[ صفحه 160]



وقتي که از شما ترسيدم فرار کردم ولي اکنون حکم خدائي همراه دارم و نمي ترسم. در حديث شريف آمده که امام صادق عليه السلام فرمود حضرت بقيه الله عليه السلام وقتي که ظهور مي کند همان آيه را به عنوان يک پيام جهاني مي خواند. [1] و اين نه به آن معنا است که حضرت از شخصي يا از اشخاصي بترسد و در غيبت قرار گيرد، بلکه منظور اين است که اينک قدرت حکومت الهي بدست آوردم و به امر خدايم براي اصلاح جهان ماموريت دارم.