در کتاب کمال الدين صدوق عليه الرحمه جلد 2 صفحه 490 حکايتي و جرياني نقل شده در رابطه با اشتباهي که شخصي به نام (حسن بن الفضل اليماني) مرتکب شده بود، سپس نامبرده از حضرت ولي عصر عليه السلام عذرخواهي کرد. حضرت در توقيعي به وي مرقوم فرمودند.

متن پيام

اذا استغفرت الله عز و جل فالله يغفر لک. هر گاه استغفار کني و از خداوند متعال آمرزش بخواهي خداوند بزرگ تو را مي آمرزد.



[ صفحه 116]



شايان ذکر است که در اينجا مخاطب يک نفر مي باشد ولي در واقع يک پيام همگاني است، زيرا اگر اشتباه و يا خطائي در کارهاي ما پيش آيد غفران و آمرزش از وعده هاي خداوند متعال است که با استغفار ما آن خطاها محو خواهد شد و پرونده خالي از سيئات مي شود. ناگفته نماند که منظور از استغفار جمله استغفر الله نيست، بلکه شرائطي دارد که در نهج البلاغه چنين آمده: مردي نزد حضرت علي عليه السلام شرفياب شد و گفت (استغفرالله) حضرت فرمود: آيا مي داني استغفار چيست؟.

اول - پشيماني از گذشته ها و معصيتهاي انجام شده است.

دوم - تصميم گيري بر بازگشت نکردن به گناه.

سوم - حق و حقوق مردم را پرداختن.

چهارم - جبران نقيصه هائي که در واجبات داشته.

پنجم - کاري کند که گوشت بدني که از حرام روئيده آب. شود و گوشت تازه اي برويد.

ششم - بدن سختي اطاعت را بچشد به همان نحوه اي که



[ صفحه 117]



شيريني معصيت را چشيده است. [1] بنابر اين استغفار نتيجه مطلوبي دارد که بايد با اين مقدمه و نردبان به آن رسيد. و در اصول کافي چاپ رحلي جلد 2 صفحه 436 آمده: ان الله عز و جل يفرح بتوبه عبه المومن اذا تاب کما يفرح احدکم بضالته اذا وجدها. خداوند متعال با توبه کردن بنده مومن خوشحال مي شود به همان نحوه اي که شخص با پيدا کردن گمشده اش خوشحال شود. و از جمله کساني که خداوند متعال آنها را دوست دارد توبه کنندگان چنانچه در قرآن مجيد سوره بقره آيه 222 مي فرمايد: ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين. به راستي که خداوند متعال توبه کنندگان و پاکيزگان را



[ صفحه 118]



دوست دارد در اين مورد شواهد زيادي هست، از جمله: جريان حر بن يزيد رياحي که حضرت حسين عليه السلام عذر او را پذيرفت و خداوند متعال توبه اش را قبول کرد که ارباب مقاتل در کتاب هايشان به تفصيل آورده اند.

شايان ذکر است که در دعاي کمي جمله اي آمده که واقعا اميدوار کننده است و آن جمله اين است که حضرت مولاي متقيان علي بن ابي طالب عليه السلام به خدا مي گويد: يا سريع الرضا اغفر لمن لا يملک الا الدعاء. اي خدائيکه زود راضي مي شوي، بيامرز کسي را که جز دعا چيزي ندارد، بنابر اين بايد گفت: خدايا از ما راضي باش. آمين يا رب العالمين



[ صفحه 119]