بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين. و صلي الله علي سيدنا و نبينا ابي القاسم محمد، و علي اهل بيته الطيبين الطاهرين. و لعنه الله علي اعدائهم اجمعين، من الان الي قيام يوم الدين. اللهم کن لوليک الحجه ابن الحسن صلواتک عليه و علي آبائه في هذه الساعه و في کل ساعه وليا و حافظا و قائدا و ناصرا و دليلا و عينا حتي تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فيها طويلا. اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. (ام من يجيب المضطر اذا دعاه و يکشف السوء؟) به نظر من مي رسيد که بعد از توسلات و زيارت آل يس که



[ صفحه 42]



آقايان خواندند، ديگر جايي مقتضي براي سخنراني نباشد، ولي به هر حال وقتي چند نفر مسلمان مومن شيعه دوستدار اهل بيت در مجلس هستند، و به انسان گفتند تذکراتي بدهيد، وظيفه است که اگر افراد آمادگي شنيدن دارند، انسان حرفهايش را بزند. بخصوص آن که کساني اينجا هستند که ماههاست آنها را ملاقات نکرده ايم تا با آنها گفتگويي داشته باشيم و حالا که امشب آنها را مي بينيم، و در محضر شريف اين آقايان و خانمهاي محترمه اي که در مجلس هستند، نمي شود ايفاي وظيفه ننمود. ديشب عرض کردم که در اين پنج شب که اينجا هستيم، راجع به احوالات و مقامات حضرت مهدي عليه السلام عرايضي تقديم مي کنيم بخاطر اينکه ما - از جمله خود اين جانب - آقاي خودمان را فراموش کرده ايم. البته خيلي مي بخشيد، ولي ما خوب رفيقهايي براي آقايمان از آب در نيامديم. من در وهله اول براي تذکر خودم، و بعد براي اين محفل نوراني، مطالبي را نوشته ام و به خواست خداوند بيان خواهم کرد. و اگر اين مطالبي که در نظر گرفته ام تمام نشود، ان شاء الله براي فاطميه دوم دنبال خواهم نمود، تا يار چه را خواهد و ميلش به که باشد؟. چون ما حرف مي زنيم، اما اوست که ياري مي کند.



در اندرون من خسته دل ندانم کيست؟

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست





[ صفحه 43]