تفسير آيه الذين يؤمنون بالغيب...
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين. و صلي الله علي سيدنا و نبينا ابي القاسم محمد و علي اهل بيته الطيبين الطاهرين. و لعنه الله علي اعدائهم اجمعين من الان الي قيام يوم الدين. اللهم کن لوليک الحجه ابن الحسن - صلواتک عليه و علي آبائه - في هذه الساعه و في کل ساعه وليا و حافظا و قائدا و ناصرا و دليلا و عينا حتي تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فيها طويلا. در ادامه بحث پيرامون شخصيت حضرت حجت سلام الله عليه ديشب درباره آيه اي که درباره ايشان است و احاديث شريفه آن را
[ صفحه 118]
به وجود مقدس ايشان تعبير کرده اند، صحبت کرديم. ديشب آيه مبارکه 63 از سوره نمل را که (امن يجيب المضطر اذا دعاه و يکشف السوء) است بيان نموديم. البته راجع به معناي اضطرار، رابطه دعا با اضطرار و مساله کشف سوء و رابطه کشف سوء و اضطرار با (يجعلکم خلفاء الارض) مطالب ديگري هست که اگر بخواهيم بيان کنيم از بيان آيه مورد نظر امشب مي مانيم. آيه اي که مي خواهيم امشب مورد بحث قرار دهيم اين آيه کريم است: اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. (ذلک الکتاب لا ريب فيه هدي للمتقين الذين يومنون بالغيب): [1] (آن کتاب - يعني کتاب قرآن - که شکي در حقانيت آن نيست، براي با تقوايان و خود نگهداران هدايت است، کساني که ايمان به غيب دارند). متقين چه کساني هستند؟ خود نگهداران چه کساني هستند؟ (الذين يومنون بالغيب): آنان که به غيب ايمان دارند. (و يقيمون الصلاه و مما رزقناهم ينفقون). اينها صفات ديگر متقين است. پس متقين کساني هستند که ايمان به غيب دارند، اقامه نماز مي کنند و از آنچه خدا روزيشان کرده انفاق مي کنند.
[ صفحه 119]
پاورقي
[1] بقره 2:2.