الامام الماء العذاب علي الظماء. چند سال پيش در راه قله توچال که از پناه شيرپلا به بعد خيلي سخت و گرم و شيبدار است، سه الي سه و نيم ساعت راه مداوم با کوله پشتي سنگين راه مي رفتيم. ساعت ده و نيم صبح بود که در ظل آفتاب تير ماه چند نفر از طرف شيرپلا به طرف توچال حرکت کرديم. من راهنماي چند نفر ديگر بودم. مواظبت بودم که رفقا خيلي استراحت نکنند، پاهاشان از حرکت نايستد و از راه نمانيم. لذا به محض اينکه خواستند بايستند، همان سر پا و چند دقيقه ايستاديم و بعد رفتيم. دو ساعتي که گذشت، اصل راه را رفته بوديم. در آنجا هر کسي نگاه کند به توچال مي گويد يک ساعت يا سه ربع ديگر مي رسيم و علاقمند مي شود که به قله صعود کند. آنجا ديگر نشستيم. لبهاي رفقاي ما و خود من از شدت تشنگي و حرارت و راه سربالايي و گرما و باد به هم چسبيده بود و نمي توانستيم صحبت کنيم. ظرف آبي در آوردم و به اندازه يک ته استکان چاي به هر يک از دوستانم دادم. وقتي اين چاي را خورديم - حتي بدون قند - واقعا گوارا بود. آنجا فهميدم که الماء العذب علي الظماء يعني چه؟ آنجا انسان مي فهمد آب گوارا و تشنگي يعني چه؟ از آن به بعد هر



[ صفحه 102]



وقت اين روايت را مي خوانم و امثال اين را، يک کمي وجدان مي کنم. کسي که تشنه نشده نمي تواند بفهمد. الامام الماء العذب علي الظماء: امام آب گواراست. کسي که در نهايت تشنگي و حرارت و خستگي در تابش شديد آفتاب و گرماي تير ماه راه مي رود، مي فهمد که آب گوارا يعني چه؟ يک قطره آب، يک نه استکان آب، يک ته استکان کوچک چاي، در آن حالت قدرش فهميده مي شود. اين است که کساني معني امام را مي فهمند که به تشنگي رسيده اند. اين هم نکته ها دارد که چه کساني به دنبال ائمه هستند. نه فقط دنبال ائمه، دنبال يک عالم، يک معلم، يک رفيق راه، يک مربي، يک حکيم. اين در اثر احساس تشنگي است. گاهي مي بينيد به يک جوان توصيه مي کنيم به جلسه موعظه و توسل و تفسير و دعا و... بيايد. به صورت آدم نگاه مي کند و بعد هم با بي اعتنايي مي گذرد. اما به جوان ديگري يک اشاره مي کنيم و مي آيد؟ چرا؟ چون احساس تشنگي مي کند و باطنا تشنه مسائل معنوي است. البته اين را بدانيد که تا انسان خودش تشنه نباشد معناي گوارايي را متوجه نمي شود. اگر تشنه نيستي، يا اينکه تشنه هستي اما تشنگي را احساس نمي کني - يعني سيري کاذب داري و اشتهايت به نحو کاذب از بين رفته - ببين چه شده؟ خوب وارسي بکن ببين چه باعث شده که سيري کاذب پيدا کرده اي؟ بايد به طبيب مراجعه کني که معالجه ات کند، تا احساس تشنگي کني و به



[ صفحه 103]



طبيعت سالم اوليه ات برگردي.