در روايت دارد که وقتي با کسي براي نخستين بار برخورد مي کنيد، اولين سخن شما بعد از اسلام اين باشد که اسم او را بپرسيد. [1] امشب مي خواهيم فرض کنيم که تازه با اين آقاي بزرگوار برخورد کرده ايم ابتدا به ساحت مقدسش عرض سلام مي کنيم. سلام ما عرض ارادت است. عرضه مي داريم: السلام عليک يا بقيه الله في ارضه و حجته علي عباده. حالا ببينيم اسم مبارک ايشان چيست؟ حضرت اسمهاي مختلفي دارند که در احاديث و روايات آمده است. در ضمن تفاسير آيات کريمه هم آمده است. در صفحه 29 جلد 51 بحارالانوار روايت شماره 2 از جابر جعفي - که از اصحاب عالي قدر ائمه طاهرين است - نقل شده که مي گويد: اقبل رجل الي ابي جعفر عليه السلام و انا حضار.: مردي آمد خدمت حضرت باقر عليه السلام و من هم حضور داشتم آن



[ صفحه 17]



شخص به امام عرض کرد: رحمک الله! اقبض هذه الخمسمائه درهم فضعها في مواضعها. فانه زکاه مالي.: رحمت خدا بر تو باد، اين پانصد درهم را بگيرد و در راهش خرج کن. اين، زکات من است. فقال له ابو جعفر عليه السلام: حضرت ابوجعفر امام باقر فرمود: بل خذها انت فضعها في جيرانک و الايتام و المساکين و في اخوانک من المسلمين. يعني زکاتت را بردار و به مصرف برسان و بده به همسايگاني که داري، ايتامي که مي شناسي، مساکيني که مي شناسي، و برادران مسلمانت. يعني در اين دوران، شما شيعيان با اجازه ما مي توانيد زکات مالتان را خودتان در موارد مناسب مصرف کنيد. بعد از آن امام مي فرمايند: انما يکون هذا اذا قام قائمنا. يعني اينکه بايد حتما زکات را بدهيد به دست امام و امام مستقيما مصرف کند، زماني است که قائم ما قيام کند و ظاهر شود. فانه يقسم بالسويه.: حضرت قائم بالسويه و به صورت مساوي اموال را تقسيم مي کنند. و يعدل في خلق الرمان البر منهم و الفاجر. فمن اطاعه فقد اطاع الله. و من عصاه فقد عصي الله.: و در ميان خلق خدا، عدالت به خرج مي دهد، چه نيکوکار باشد و چه گناهکار. کسي که اطاعت کند از او، خدا را اطاعت کرده و کسي که عصيان کند او را، خدا را عصيان نموده است. تا اين قسمت حديث به عنوان مقدمه بود، از اينجا به بعد شاهد ماست.



[ صفحه 18]