آرزو و آمال در اسلام کنترل شده است، ولي اصل داشتن آرزو و اميد خاصيت روح بشري است. پس خداوند بايد اين آمال و آرزوي انسان را پاسخ مثبت دهد، و پاسخ مثبت هم داده است. چون که انسان جاودانه خواه است، خدا آخرت را قرار داده است. او ذاتا هميشگي را در بقا مي خواهد، به او انديشه خلود داده، انديشه جاودانه ماندن دارد، خداوند با آيه: (خالدين فيها رضي الله عنهم و رضوا عنه) [1] اين حس او را ارضا نموده است. پس طبيعت چنين است که در آن احتياج هست، رافع احتياج هم هست و در مورد آرزو همين طور است...