اين محبوب ماست... يار غريب ماست... غريب، وحيد، شريد، فريد. شما از طريد و شريد چه مي فهميد که لقب آقاست؟!... چرا طريد؟! از که طريد؟!... چرا شريد؟ از چه کسي شريد؟!... چرا وحيد است؟! چرا بايد قلب عالم امکان تنها باشد؟!... در حالي که همه فرشتگان و ملائک، همه موجودات ملکوتي، ملکوتيان پروانه وار دور او مي چرخند، اما باز هم تنها است! تنها از کيست؟!... خواجه نصير طوسي در تجريد مي گويد تنهائي او از ما است، عدمه منا. اي برادر! اي خواهر!... خيلي بدي کرديم... مي خواستم بيشتر صحبت کنم، اما امشبي که تنهائي علي آغاز شده است...



[ صفحه 46]



امشبي که علي سر به ديوار گذاشته است... امشبي که امام حسن و امام حسين يتيم شدند... امشبي که امام عصر خون گريه مي کند... در چنين شبي به جاي صحبت علمي، سراغ دلها برويم و برگرديم به جانب امام زمان... آشتي کنيم با امام زمان عليه السلام... شفيع ببريم در خانه ايشان.