پيشوايان معصوم - عليهم السلام - رواياتي را درباره قيام حضرت مهدي - عليه السلام - و وقايع آن فرموده اند و از گذشته و زمان خود مطالبي را در اين باره نقل کرده اند. از مجموع آنها چنين بر مي آيد که: آن بزرگوار پس از غيبتي طولاني به فرمان خداي بزرگ در مکه و کنار کعبه (ميان رکن و مقام) ظهور و قيام مي فرمايد. پرچم اسلام و شمشير و عمامه و پيراهن رسول خدا، همراه او خواهد بود و به وسيله فرشتگان ياري مي شود. خشمگين و خونخواهانه قيام مي کند، و به قتل بي امان دشمنان خدا و مکتب اسلام مي پردازد، و از همه ستمگران و زور مداران و جورگران انتقام مي گيرد. ياران ويژه و نزديکان مخصوص آن حضرت، سيصد و سيزده نفر خواهند بود که در مکه با آن امام بزرگوار بيعت مي کنند و قائم - عليه السلام - مدتي در مکه خواهند ماند و بعد از آن به طرف شهر



[ صفحه 103]



مدينه حرکت مي کنند. ياران و پيروان او مردان سلحشور و مبارز، صالح، غيرتمند، با تقوا و با ايمان خواهند بود. اينان راهبان شب و عابدان سر بر سجاده و شيران روز و سلحشوران تعرصه جنگ و ستيزاند. اين مردان خداي و صالحان حقيقي، دلهايشان چون آهن محکم و استوار است و در اطاعت و فرمانبرداري از آن حضرت بسيار کوشا، و در پيکار و جدال پيروزمند خواهند شد. امام - عليه السلام - پس از مبارزاتي چند که در شهر مدينه انجام داد با سپاه خود به عراق و کوفه حرکت مي کند و در کوفه با سيد حسني ديدار مي نمايد و سيد و همه سپاهيانش - جز تعدادي که ذکر شد. - با آن بزرگوار بيعت مي کنند، و عيساي مسيح - عليه السلام - از آسمان فرو آيد و امام را ياري مي نمايد و در هنگام برگزاري نماز به ايشان اقتدا مي کند. مرکز حکومت و اقتدار عدالت حضرت، شهر کوفه است و آن حضرت، شرق و غرب جهان را فتح مي کند و اسلام و قوانين قرآني را بر سراسر جهان حکمفرما مي سازد، و دين را تجديد مي کند و غبار نادرستيها و کژي را از چهره ناب اسلام بر مي گيرد و زنگ دوران را از آن مي زدايد، و طبق کتاب خدا و سنت پيامبر - صلي الله عليه و آله - و راه معصوم - عليهم السلام - رفتار مي کند و حکومت اسلامي را بر قرار مي سازد. او مانند امير مومنان، علي - عليه السلام - غذايش ساده و لباسش خشن است.



[ صفحه 104]



برکات زمين در زمان حکومت امام قائم - عليه السلام - آشکار مي شود. ثروت و نعمت و محصولات زياد مي گردد. فقر در بين مردم از ميان مي رود و همگان در چنان رفاه و نعمتي خواهند بود که کسي براي پرداخت زکات و صدقه فقيري را نمي يابد و به هر کسي مراجعه کند کسي از او چيزي نپذيرد. مومنان و پيروان زيادي به شوق مجاورت با امام - عليه السلام - در کوفه ساکن مي شوند. براي گنجايش نمازگزاران که به آن بزرگوار اقتدار مي کنند، مردم مسجد بسيار وسيعي بنا مي کنند که هزار در خواهد داشت. عدل و امنيت در زمان حکومت امام - عليه السلام - چنان در همه جا سايه گستر و پرتو افشان مي شود، که اگر زن پيري، طبق طلا يا جواهري را بر سر بگيرد و به تنهايي و پياده از شهري به شهر ديگري سفر کند. کسي مزاحمش نشود و در ثروت و طلايش طمع نورزد. زمين، گنجينه و دفينه هاي خود را براي حضرت امام - عليه السلام - ظاهر مي سازد و آن بزرگوار تمام ويرانيهاي ستمديدگان را - که از جورگران زورمند حال آمد است. - آباد مي کند. وقتي که آن گرامي قيام نمايد، خداوند متعال به ديدگان و گوشهاي پيروانش مدد مي بخشد تا مانع و حايل و پرده اي بين آنان و امامشان مشاهده نشود و آن بزرگوار با آنان سخن مي گويد و يارانش گفتار او را مي شنوند و به حضرت مي نگرند در حالي که امام در جاي خود قرار دارد. خداوند متعال، دست لطف و مرحمت و محبت خويش را در زمان ظهور آن



[ صفحه 105]



حضرت بر بندگانش بر مي کشد و نهايت عنايت خود را مبذول مي دارد و عقلهاي آنان کامل مي شود. آن بزرگوار ميان مردم به روش حضرت داوود - عليه السلام - و رسول خدا - صلي الله عليه و آله و سلم - قضاوت و داوري مي کند و هر چه را که پيامبر اسلام به عمل آورده است، او نيز انجام مي دهد و همانند رسول خدا سنتهاي جاهلي را از بين خواهد برد و اسلام را حياتي دوباره خواهد بخشيد. [1] .



[ صفحه 106]