بر کسي پوشيده نيست که عقيده به ظهور حضرت مهدي عليه السلام، عقيده اي است که اميد مي آفريند، و نشاط و تلاش ايجاد مي کند. سستي و نااميدي و کسالت را از بين مي برد. حرکتهاي اصلاحگرانه و اسلام خواهانه را تشويق مي کند، و جانهاي شورنده بر استکبار و استضعاف را تقويت مي نمايد. اسلام، هنوز به کمال اهداف خويش نرسيده و به مرحله تحقق همه آرمانهايي که براي جامه عمل پوشاندن به آنها، آمده است،



[ صفحه 15]



دست نيافته، آينده، از آن اسلام است و ناگزير بايد روزي فرا برسد که اسلام عزيز بر همه گيتي، حکمروا باشد، و همه ستمگريها و حق کشيها را از بين ببرد. دنيا، بزودي به دامن اسلام، پناه خواهد آورد، و نياز دنيا به اسلام، هر روز ظاهرتر از روز پيش، به چشم مي خورد. نور اسلام، هر روز روشن تر، و پرتوش هر روز درخشان تر از قبل، در همه دنيا احساس مي شود. شکست نظامهاي استکباري رايج و فروپاشي احزاب شرک آلود غير انساني، و عدم موفقيت برنامه هاي اقتصادي و سياسي آنان، در گسترش امنيت و آسايش مردمي، و ناکام ماندن اين سياستها در تحقق اهداف انساني، و از بين بردن جهل و ستم و کينه جوئيها و نژاد پرستي ها، روز به روز، دلها را براي قبول اسلام آماده تر ساخته، و مردم دنيا را براي پذيرش برنامه هاي الهي آن - که يگانه راه حل مشکلات بشريت است - مشتاق تر مي سازد. بشريت سرگردان امروز، هرگز گمشده خود را در نظامهاي شرقي و غربي نيافته و نخواهد يافت. بلکه اين نظامها و مکتبهاي غير الهي، براي انسان امروز دست آوردي جز فروماندگي بيشتر و دشوارتر شدن کارها و مشکلات، و فزوني فحشاء و منکرات و فساد، و گردنفرازي، و استکبار، نداشته است. اعتقاد به مهدويت درک ما را نسبت به کرامت انسان بيدار مي کند و اين باور را که زمين، نه از آن ستم پيشگان و استعمارگران، بلکه از آن خداست، و فرجام کار براي تقوي پيشگان است و خداوند



[ صفحه 16]



آخرين پيامبر و رسول گراميش حضرت محمد صلي الله عليه و آله را با هدايت و آيين حق، براي غلبه بر تمامي اديان تاريخ فرستاده است، تقويت مي کند و دوستي حقيقت و عدالت، و نيکوکاري را در دلهاي ما، جاي مي دهد و ما را براي برتري بخشيدن به کلمه توحيد، و بر پا داشتن حدود الهي، و اجراي حکم و قانون اسلام، به نهضت و قيام وا مي دارد و پيوند ما را با مبادي و اصول اسلامي پايدار مي سازد و در عمل به مسئوليتهايي که بر عهده داريم مورد بازخواست قرار مي دهد. خداي تبارک و تعالي - که راستگوترين است - در اين باره مي فرمايد: اوست که رسول گراميش را با هدايت و آيين حق، فرستاد تا آن را بر همه دينها برتري بخشد. اگر چه ناخوشايند مشرکين باشد. [1] و مي فرمايد: خداوند به کساني از شما که ايمان آورند و عمل شايسته انجام دهند، وعده داده است که آنان را در زمين به خلافت رساند، چنانکه پيشينيان آنان را، خلافت بخشيد، و ديني را که بر ايشان پسنديده است اقتدار و تمکين دهد، و ترس و هراس را به آرامش و امنيت تبديل کند، تا تنها مرا بپرستند. و چيزي را شريک و همتاي من قرار ندهند. و هر کس بعد از آن، کفر ورزد از فاسقان بشمار آيد. [2] و چنانکه مي فرمايد: ما مي خواهيم بر مستضعفين زمين منت گزاريم، و آنان را پيشوايان مردم و وارثان زمين قرار دهيم. [3] و چنانکه مي فرمايد: کلمه و تقدير ما، از ابتدا درباره بندگان رسالت يافته خود - قبل از انگيزش آنان به



[ صفحه 17]



پيامبري - بر اين قرار گرفته، که همانا آنان ياري شدگانند و لشکريان ما پيروزمند و غلبه يافته گانند. [4] .