ياد حضرت بقيه الله عليه السلام و دعا براي تعجيل در ظهور مقدسش، از عاليترين عبادات، و مايه قرب به خداوند عالم است. اي شيعيان او، چه اندازه به ياد او هستيد؟ اي شيفتگان مکتبش، آيا چند ساعت يا دقيقه از شبانه روز را با ياد آن حضرت سپري مي کنيد؟ اي مشتاقان ملاقاتش، اي دوستداران زيارتش، اي ارادتمندان به حضرتش، چقدر مراقب هستيد که خشنوديش را جلب کنيد؟ چه اندازه مواظب هستيد که دل آن محبوب را نرنجانيد و بر خلاف رضايش، قدمي بر نداريد؟! آيا نمي خواهيد به يادتان باشد و توفيقتان بخشد؟ پس بيشتر به يادش باشيد. آيا نمي خواهيد در خانه تنها و نامانوس و پر وحشت قبر، در نخستين ساعات انتقال از اين دنيا، لطف و عنايتش بر شما فرو بارد و از اضطرابها و وحشتهاي قبرتان، بکاهد؟! پس بيشتر با او انس بگيريد. ياد آن حضرت، آرام بخش است، نشاط آور است، سازنده و تربيت کننده است، اصلاحگر و شور آفرين است، وسيله تقرب



[ صفحه 91]



به خداوند و توشه لحظه پر وحشت مرگ است. اگر صفاي روح مي خواهيد. اگر تزکيه نفس مي طلبيد. اگر قدرت مبارزه با تمايلات نفساني و وسوه هاي شيطاني را جويا هستيد. اگر از گناهان و خطاها پشيمان شده، در پي وسيله استغفار مي گرديد. اگر براي قرب به پيشگاه الهي، واسطه مي جوييد. اگر به فکر درمان بيماريهاي روحي و ناهمواريهاي معنوي افتاده ايد. اگر تعالي رواني و نور باطني مي خواهيد. و بالاخره اگر کاميابي دنيا و سعادت آخرت را روي مرز ابديت، خواستاريد، راه اصلي و مسير حقيقي، همان است که به ياد آن حضرت باشيد. به او روي آوريد. دست به دامان امام زمانتان شويد. صبح و ظهر و عصر و شب و نيمه شب، در همه حال، به ياد او باشيد. از او بخواهيد. او را بجوييد. راهش را بپوييد. همه چيز آنجا است. در خانه او است. در سايه مهر او، اطاعت از او، کسب خشنودي او و ياد او است. آيا واقعا امام زمانت را دوست داري؟ آيا ممکن است کسي محبوبي داشته باشد و به ياد او نباشد؟! آيا مي توان گفت ولي عصر عليه السلام را با تمام وجود، دوست داريم، واسطه فيضش مي دانيم، تنها ملجاء و پناهگاه و وسيله قرب به خدايش مي شماريم، ولي کمتر به ياد او هستيم؟! شما در هر مقام و موقعيت اجتماعي که هستيد، اگر مي خواهيد در تمام شوون زندگي، در همه مسائل اجتماعي و به ويژه در سازندگي روح انساني و شکوفايي انديشه خود، به موفقيتهاي روز افزون نائل گرديد، پيوسته به ياد آن حضرت باشيد. پيوندتان را با امام زمانتان محکم کنيد. ارتباطي ناگسستني و



[ صفحه 92]



عميق با حضرتش برقرار سازيد. به سوي او برويد. ما معتقديم امام داريم. معتقديم امام زمانمان زنده است. ما را مي بيند. فکر ما را مي داند. به تمام حالات روح ما آگاه است. فيض الهي و لطف خداوندي به وسيله او به ما مي رسد. او درگاه عنايات پروردگار است. بايد اين در را کوبيد. بايد از اين طريق وارد شد. او است نجاتبخش و راهگشا. ياد او است درمان کننده دردها. پيوند با او است رمز همه موفقيتها. بايد در تمام ايام به ياد آن حضرت باشيم. در هر مجلسي و به هر مناسبتي، سخن از حضرتش برانيم. مردم را به او توجه دهيم. يادش را در اجتماع زنده نگهداريم. لا اقل روزي چند بار حضرتش را بخوانيم. به وي درود بفرستيم و عرض سلام و ارادت نماييم.



[ صفحه 93]