نخستين نايب حضرت مهدي عليه السلام، مردي عالي مقام و با فضيلت بود به نام ابوعمرو، عثمان بن سعيد، وي از افراد مورد وثوق امام دهم و يازدهم بود، چنانکه حضرت عسکري عليه السلام به احمد بن اسحاق فرمودند: ابوعمرو، مردي امين و مورد اطمينان است. او مورد اعتماد پدرم بوده است، من نيز به وي اعتماد دارم، چه امروز در زمان زندگيم و چه پس از مرگم. او امين است، هر چه بگويد از طرف من گفته و هر چه به شما رساند، از طرف من رسانده است. عثمان بن سعيد، پس از شهادت امام عسکري عليه السلام



[ صفحه 55]



نيز از سوي وجود مقدس حضرت مهدي عليه السلام، به مقام نيابت برگزيده شد و پيوسته واسطه بين مردم و امام بود. عثمان بن سعيد، به نام جدش، جعفر عمروي انتساب يافته و بدين جهت عمروي خوانده مي شد، البته عسکري هم گفته مي شد، گاهي نيز او را سمان مي ناميدند. سمان به معناي روغن فروش است. گر چه عثمان بن سعيد، از نمايندگان حضرت عسکري عليه السلام و اولين نايب خاص امام عصر ارواحنا فداه بود و مقامي ارجمند و والا داشت، اما بخاطر پنهان نمودن منصب خويش، روغن فروشي مي کرد، تا به عنوان سفير خاص امام مشهور نشود. زيرا بيمناک بود که مبادا دشمنان اهل بيت و امام زمان عليهم السلام و کار آگاهان زمامداران خود کامه عصر، در پي شناسايي او بر آيند و در نتيجه به دودمان ولايت و جانشين پيامبر يا شيعيان و سفيرانش، آزاري برسانند. او سرانجام پس از عمري پر افتخار و سراسر فضيلت، در بغداد از دنيا رفت و پيکر پاکش را در همان شهر به خاک سپردند.