و عافني مما امتحنت به خلقک.

ترجمه: و مرا معاف بدار از آنچه آفريدگانت را بدان آزموده اي.

شرح

اين جمله ظاهرا - خدا دانا است - به دو آزمايش عام و خاص اشاره دارد: آزمايش عام عبارت است از آزمودن مردم به کل مساله ولايت و امامت اهل بيت - عليهم الصلاه و السلام - چنانکه در اين باره احاديث وارد شده، و عنوان (باب حطه) و اطلاق آن بر اهل بيت در آن احاديث ناظر به اين معنا است، و در زيارت پر نور و پر اسرار جامعه کبيره مي خوانيم: و الباب المبتلي به



[ صفحه 26]



الناس، به طور مسلم مردم به مساله ولايت و امامت آزموده شدند، و اکثر، از اين امتحان با روي سفيد بيرون نيامدند. آزمايش خاص، در خصوص حضرت صاحب الزمان - صلوات الله عليه و علي آبائه الطاهرين - مي باشد که در زمان غيبت آن حضرت گروهي از مردم بر مي گردند و زبان به اعتراض گشوده و احيانا منکر مي شوند، - نعوذ بالله من شرور انفسنا و من شر شياطين الجن و الانس. رئيس المحدثين شيخ صدوق - رضوان الله تعالي عليه - از حضرت امام حسين - صلوات الله عليه - چنين روايت کرده: منا اثنا عشر مهديا، اولهم امير المومنين علي بن ابي طالب، و آخرهم التاسع من ولدي، و هو الامام القائم بالحق، يحيي الله به الارض بعد موتها، و يظهر به دين الحق علي الدين کله و لو کره المشرکون، له غيبه يرتد فيها اقوام و يثبت فيها علي الدين آخرون، فيوذون و يقال لهم: متي هذا الوعد ان کنتم صادقين، اما ان الصابر في غيبته علي الاذي و التکذيب بمنزله المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله صلي الله عليه و آله. [1] .

ترجمه: دوازده مهدي از ما خاندان است، اولشان اميرالمومنين علي بن ابي طالب، و آخرشان نهمين از فرزندان من و او امام قائم به حق است. خدا به واسطه او زمين را زنده کند پس از آن که مرده باشد و به وسيله او دين حق را غالب مي کند بر همه اديان اگر چه مشرکان کراهت داشته باشند، او را



[ صفحه 27]



غيبتي است که در آن غيبت اقوامي مرتد گشته و گروههائي بر دين استوار مانند، پس آنان (آن دسته که بر دين استوار مانند)، آزار داده شوند و به آنها گفته مي شود: اين وعده کي مي رسد اگر راست مي گوئيد؟ (به هوش باشيد) به راستي کسي که در غيبت او در برابر آزار و تکذيب شکيبا باشد، او به منزلت کسي است که در رکاب رسول اکرم - صلي الله عليه و آله - شمشير مي زند.