و لا تزغ قلبي بعد اذ هديتني

ترجمه: و قلبم (باطنم) را از حق منحرف و مايل مگردان پس از آن که هدايتم



[ صفحه 19]



فرموده اي.

شرح

خداوند مهربان اجل و اکرم از اين است که بنده اي را بدون علت و ابتداء گمراه کند، ولي در اثر گناه و معصيت و ظلم و جور، خدا نور هدايت را از باطن بنده قطع مي کند. وقتي هدايت قطع شد گمراهي به دنبال آن خواهد آمد. و اين يک کيفر است. در سوره مبارکه صف در مورد قوم حضرت موسي - سلام الله عليه - مي خوانيم: و اذ قال موسي لقومه يا قوم لم توذونني و قد تعلمون اني رسول الله اليکم فلما زاغوا ازاغ الله قلوبهم و الله لا يهدي القوم الفاسقين [1] .

ترجمه: و چون موسي گفت به قوم خود اي قوم من، چرا آزار مي دهيد مرا و حال آن که مي دانيد من فرستاده خدا به سوي شمايم. پس زماني که منحرف گشتند خدا دل هايشان را منحرف ساخت، و خدا گروه فسق پيشه را راهنمايي نکند. خدا به آنان عقل و هوش و استعداد داده بود، خدا را شناخته بودند، پيامبرش را شناخته بودند، پس از اين همه مواهب، کسي را که علم به پيامبري او داشتند مي آزردند. آيا چنين مردمي مستحق قطع فيض الهي نيستند؟ در اينجا از خدا مي خواهد که توفيقش دهد تا از طريقه اهل بيت -



[ صفحه 20]



عليهم الصلاه و السلام - منحرف نگردد.