اللهم و مد في عمره...
اللهم و مد في عمره و زد في اجله و اعنه علي ما وليته و استرعيته و زد في کرامتک له فانه الهادي المهدي و القائم المهتدي و الطاهر التقي الزکي النقي الرضي المرضي الصابر الشکور المجتهد اللهم و لا تسلبنا اليقين لطول الامد في غيبته و انقطاع خبره عنا و لا تنسنا ذکره و انتظاره و الايمان به و قوه اليقين في ظهوره و الدعاء له و الصلوه عليه حتي لا يقنطنا طول غيبته من قيامه و يکون يقيننا في ذلک کيقيننا في قيام رسولک صلواتک عليه و آله و ما جاء به من وحيک و تنزيلک فقو قلوبنا علي الايمان به حتي تسلک بنا علي يديه منهاج الهدي و المحجه العظمي و الطريقه الوسطي و قونا علي طاعته و ثبتنا علي متابعته و اجعلنا في حزبه و اعوانه و انصاره و الراضين بفعله و لا تسلبن ذلک في حيوتنا و لا عند وفاتنا حتي تتوفانا و نحن علي ذلک لا شاکين و لا ناکثين و لا مرتابين و لا مکذبين.
ترجمه: خدايا عمرش را طولاني گردان، و در مدتش بيفزا، و او را ياري ده بر آنچه ولايتش را به او داده اي و تحت رعايتش گذاشته اي، و کرامتت را برايش افزون فرما، زيرا اوست راهبر و رهياب و قائم و استوار بر هدايت و پاک و با تقوي و پاکيزه و خالص و دوستدار و پسنديده و شکيبا و شاکر و کوشا، خدايا
[ صفحه 38]
يقينمان را از ما مگير به واسطه طول مدت در غيبت او و انقطاع خبرش از ما، و فراموشمان مگردان يادش را، و انتظار او و ايمان به حضرتش را و قوت يقين به ظهورش و دعا و رحمت و درودمان را برايش، تا طولاني بودن غيبت او ما را از قيامش نوميد نگرداند، و يقينمان درباره آن همانند يقينمان باشد درباره قيام پيامبرت - رحمت و درود تو بر او و خاندانش باد - و آنچه از وحي و تنزيل از جانب خدا آورده است، پس دل هاي ما را براي ايمان به حضرتش نيرومند گردان، تا راهمان بري به دست او بر طريق آشکار هدايت و شاهراه حق و طريقه ميان دين، و ما را براي اطاعت او نيرومند فرما، و بر پيروي از او پايدارمان بدار، و ما را در گروه و ياران و انصارش و خوشنودان به کار او قرار ده، و اين توفيق و عقيده را از ما مگير، نه در زندگي ما و نه به هنگام مرگمان، تا ما را بر اين عقيده بميراني، در حالي که شک کننده و پيمان شکن و اهل ريب و تکذيب نيستيم.
شرح
آنجا مي گويد: حتي تسلک بنا علي يديه منهاج الهدي تا آخر، نحويون گفته اند: (حتي) براي انتهاء غايت است. در اينجا مي توان دو غايت حسي و معنوي براي حتي تصور نمود:
الف - يعني ذکر و انتظار امام - عليه السلام - را از يادمان مبر، و يقين به قيام حضرتش را به ما مرحمت فرما، و ايمان ما را به آن حضرت نيرومند گردان تا
[ صفحه 39]
هنگامي که امام ظهور کند و تو اي خدا به دست مبارک او ما را در شاهراه هدايت قرار دهي، و اين همان غايت حسي است.
ب - و شايد مقصود اين باشد که اين مواهب را (که در بالا گفته شد) به ما مرحمت کن و ايمان به امام - عليه السلام - را در ما نيرومند گردان تا در اثر اين سابقه ايمان و يقين، لياقت و استحقاق رفتن راه آن حضرت را پيدا کنيم، اين است معناي غايت معنوي و باطني.