دعايي که به شرح آن پرداخته ايم، دعاء عظيم القدري است که اسرار آن از عقول ما خارج است. علامه بزرگ، جمال السالکين و العارفين، رضي الدين علي بن موسي بن جعفر بن طاوس الحسني الحسيني (مشهور به ابن طاوس - متوفاي 664 ه ق) که از اعاظم فقهاء و محدثين و عرفاء شيعه است، در کتاب جمال الاسبوع (طبع سنگي صفحه 521) درباره اين دعا فرموده است:... اياک ان تهمل الدعاء به فاننا عرفنا ذلک من فضل الله جل جلاله الذي خصنا به، فاعتمد عليه.

ترجمه: بر حذر باش از اينکه خواندن اين دعا را مهمل بگذاري، ما به راستي (اهميت) آن را شناختيم از فضل خدا - جل جلاله - که ما را بدان اختصاص داده، پس اعتماد کن بر آن. اين تعبير، اگر دقت در آن شود، مشعر به کشف و شهود است، و اين بزرگوار چگونه اهل شهود نباشد در صورتي که بزرگان گفته اند: باب ديدار حضرت صاحب الامر - صلوات الله عليه و علي آبائه الطاهرين - به روي او باز بوده است. سيد اسرار بسياري داشته، که با مطالعه کتب او (البته همراه با علم، تقوا و طهارت) مخصوصا کتاب شريف کشف المحجه، برخي مطالب



[ صفحه 8]



کشف مي گردد. يکي از فوائد و مسائل مهم که در اين دعا مندرج است، عبارت است از نکات و ظرائف مربوط به انتظار، يک منتظر، وقتي منتظر به حساب مي آيد که خود را قولا و فعلا و فکرا با مضامين اين دعا تطبيق دهد، اميد است عزيزان با تعمق در متن دعا اين ظرائف را خود دريابند. و اين فقير را از دعا فراموش نفرمايند.