همچنان که اشاره شد ولي فعلا توضيح داده نمي شود، قيام و انقلاب مهدي (ع) شکل تکامل يافته اي از انقلابات پيوسته در راه حق و عدالت است.



[ صفحه 37]



قبل از آن حضرت، نهضت هاي مختلفي روي مي دهد که پاره اي بمنظور زنده کردن مرام حق است مانند: انقلاب خراساني - حسني - يمني - و... و عده اي طاغوتي و طرفدار مرام ظالمانه و ضد انساني است مانند: قيام کافري از قزوين - سفياني - و... اين مطلب که سرانجام مسير هر فرد کجا خواهد بود؟ و در هنگام بروز انقلاب جزو چه گروهي خواهد بود؟ بستگي دارد به مسير و راهي که فعلا انتخاب کرده و طي مي کند. زيرا سالي که نکوست و يا زشت است، از بهارش پيداست. کسي که مي خواهد قدم در راهي بگذارد، اول بايد بداند و بفهمد که اين راه بکجا منتهي مي شود؟ و اگر مقصد خاصي دارد بايد از اول در انتخاب مسير کوشش کند که آيا اين راه او را به آن مقصد مي رساند يا ضد آن. هر راهي رهرو را به سر منزل مخصوص مي رساند، کعبه مقصود راهي دارد، و وصل طاغوت راهي. پس قبل از شروع حرکت بايد در انتخاب مسير دقت شود، زيرا اندکي کوته انديشي چه بسا موجب مي شود که همه نيروها به هدر رود و يا در مسير مخالف حق، از آن بهره گيري شود.