يکي از عالي ترين آثار دعا در پيشگاه خالق، همين است که با اتکاء به قدرت بي نهايت و ارتباط با او، روح اميد زنده مي شود و انسان را در سخت ترين شرايط به تلاش وا مي دارد، و در همان حال که تمامي عوامل ظاهري را بي اثر يافته و همه راههاي عادي را مسدود مي بيند، باز هم به اميد گشايش راه، به نيروي ماوراء طبيعي، مي خروشد، و در ادامه مسير خود، مي کوشد.