علي بن محمد بن احمد ملقب بن نورالدين ابن صباغ (855 - 784 ق) از فقهاي مالکي است. اصل او از سفاقس است. وي در مکه تولد يافت و در همان جا درگذشت. از کتابهاي او مي توان: الفصول المهمه للمعرفه الائمه و فضلهم و معرفته اولادهم و نسلهم و العبر فيمن شفه النظر را نام برد. (الاعلام، ج 5: ص 8) ابومحمد رضي الله عنه فرزندي از خود باقي گذاشت که همان حجت قائم است که همه منتظر ظهور دولت حقه اويند. ولادت او پنهان ماند و ماجراي او مستور گشت به واسطه بيم از خليفه وقت و وضع دشوار و جستجوي شيعه و حبس ايشان. [1] .



[ صفحه 57]