نام مبارک: حسين، لقب: سيدالشهدا، کنيه: اباعبدالله، نام پدر: حضرت علي عليه السلام، نام مادر: حضرت فاطمه عليها السلام، تاريخ تولد: سه شنبه / پنجشنبه 5 / 3 شعبان سال 4 هجري، محل تولد: مدينه منوره، مدت امامت: 11 سال و 11 ماه، محل شهادت: گودال قتلگاه - کربلاي معلي، تاريخ شهادت: جمعه 10 محرم سال 61 هجري، علت شهادت: بيعت نکردن با يزيد و نيز به سبب بغض با پدرش عليه السلام، نام قاتل: شمر بن ذي الجوشن، مرقد مطهر: کربلاي معلي، زيارت مخصوص آن حضرت روز دوشنبه مي باشد. منا اثنا عشر مهديا، اولهم علي بن ابي طالب و آخرهم التاسع من ولدي، و هو القائم بالحق، يحيي الله تعالي به الارض بعد موتها، و يظهر به دين الحق علي الدين کله و لو کره المشرکون، له غيبه يرتد فيها اقوام و يثبت فيها علي الدين آخرون، فيوذون و يقال لهم: (متي هذا الوعد ان کنتم صادقين) [1] اما ان الصابر في غيبته علي الاذي و التکذيب، بمنزله المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله صلي الله عليه و آله. [2] حسين بن علي عليه السلام فرمودند: دوازده امام از ما هستند. علي بن ابي طالب اول آنان و آخرشان نهمين فرزند من و قائم به حق مي باشد. خداوند به برکت وجودي وي زمين مرده را زنده و آباد مي کند و دين حق را بر تمام اديان پيروز مي گرداند، اگر چه مشرکين نپسندند. مهدي



[ صفحه 31]



مدتي از نظرها غايب مي گردد. در زمان غيبت گروهي از دين خارج مي شوند، اما گروهي ديگر ثابت قدم خواهند ماند. و از اين رو، اذيتها خواهند ديد. از باب سرزنش به آنان گفته مي شود: اگر در گفتارتان صادقيد پس زمان موعود (قيام قائم عليه السلام) کي فرا مي رسد؟ ولي بدانيد که هر کس در ايام غيبت، آزار و تکذيب دشمنان را تحمل کند مانند کسي است که در رکاب رسول خدا صلي الله عليه و آله با شمشير بجنگد.



[ صفحه 32]