من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته الجاهليه هر کس بميرد و امام زمان خود را نشناسد همانند مردم زمان جاهليت مرده است. [1] من مات عارفا لامامه کان کمن هو مع القائم عليه السلام في فسطاطه هر کس بميرد و آشناي به مقام امام خويش باشد مثل کسي است که همراه و همنشين حضرت قائم عليه السلام در خيمه اوست. [2] پايه و اساس معرفت به آن بزرگوار را اين مسائل تشکيل مي دهد. کسب مقام امامت در طفوليت، اختفاء ولادت و دوران کودکي، غيبت صغري و کبراي حضرت، نواب خاص در زمان غيبت



[ صفحه 30]



صغري و نواب عام و زعامت مسلمين در غيبت کبري، اعتقاد به علم و عصمت امام، طول عمر و ادامه زندگي حضرت، امتحان شيعيان در زمان غيبت، فيض رساني او در هنگام غيبت و در هنگام ظهور و حکومت، بيعت هيچ طاغوتي را به گردن ندارد و اگر يک روز از جهان باقي مانده باشد او خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد، پس از آنکه پر از ظلم و جور شده باشد.



[ صفحه 31]