بر کسي پوشيده نيست که عقيده به ظهور حضرت مهدي عليه السلام، عقيده اي است که اميد مي آفريند، و نشاط و تلاش ايجاد مي کند. سستي و نااميدي و کسالت را از بين مي برد. حرکت هاي اصلاحگرانه و اسلام خواهانه را تشويق مي کند، و جان هاي شورنده، بر استکبار و استضعاف را تقويت مي نمايد. [دين] اسلام هنوز به کمال اهداف خويش نرسيده و به مرحله تحقق همه آرمان هايي که براي جامه عمل پوشاندن به آنها، آمده است، دست نيافته، آينده از آن اسلام و ناگزير بايد روزي فرا برسد که اسلام عزيز بر همه گيتي حکمروا باشد و همه ستمگري ها و حق کشي ها را از بين ببرد. دنيا به زودي به دامن اسلام پناه خواهد آورد و نياز دنيا به اسلام هر روز ظاهرتر از روز پيش به چشم مي خورد. نور اسلام هر روز روشن تر و پرتوش هر روز درخشان تر از قبل در همه دنيا احساس مي شود.



[ صفحه 20]



شکست نظام هاي استکباري رايج و فرو پاشي احزاب شرک آلود غير انساني و عدم موفقيت برنامه هاي اقتصادي و سياسي آنان در گسترش امنيت و آسايش مردمي و ناکام ماندن اين سياست ها در تحقق اهداف انساني و از بين بردن جهل و ستم و کينه جوئي ها و نژاد پرستي ها، روز به روز، دل ها را براي قبول اسلام آماده تر ساخته و مردم دنيا را براي پذيرش برنامه هاي الهي آن - که يگانه راه حل مشکلات بشريت است - مشتاق تر مي سازد. بشريت سرگردان امروز، هرگز گمشده خود را در نظام هاي شرقي و غربي نيافته و نخواهد يافت. بلکه اين نظام ها و مکتب هاي غير الهي، براي انسان امروز دست آوردي جز فروماندگي بيشتر و دشوارتر شدن کارها و مشکلات و فزوني فحشاء، منکرات، فساد، گردنفرازي و استکبار، نداشته است. اعتقاد به مهدويت درک ما را نسبت به کرامت انسان بيدار مي کند و اين باور را که زمين، نه از آن ستم پيشگان و استعمارگران، بلکه از آن خداست، و فرجام کار براي تقوا پيشگان است و خداوند آخرين پيامبر و رسول گراميش حضرت محمد صلي الله عليه و آله را با هدايت و آيين حق براي غلبه بر تمامي اديان تاريخ فرستاده است، تقويت مي کند و دوستي حقيقت و عدالت و نيکوکاري را در دل هاي ما جاي مي دهد و ما را براي برتري بخشيدن به کلمه توحيد و بر پا داشتن حدود الهي و اجراي حکم و قانون اسلام، به نهضت و قيام وا مي دارد و پيوند ما را با مبادي و اصول اسلامي پايدار مي سازد و در عمل به مسئوليت هايي که بر عهده داريم مورد بازخواست قرار مي دهد. خداي تبارک و تعالي - که راستگوترين است - در اين باره



[ صفحه 21]



مي فرمايد: (هو الذي ارسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين کله و لو کره المشرکون). [1] .

اوست که رسول گراميش را با هدايت و آيين حق فرستاد تا آن را بر همه دين ها برتري بخشد. اگر چه ناخوشايند مشرکين باشد. و مي فرمايد: (وعد الله الذين آمنوا منکم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض کما ستخلف الذين من قبلهم و ليمکنن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني لا يشرکون بي شيئا و من کفر بعد ذلک فاولئک هم الفاسقون). [2] .

خداوند به کساني از شما که ايمان آورند و عمل شايسته انجام دهند، وعده داده است که آنان را در زمين به خلافت رساند، چنانکه پيشينيان آنان را خلافت بخشيد و ديني را که بر ايشان پسنديده است اقتدار و تمکين دهد و ترس و هراس را به آرامش و امنيت تبديل کند، تا تنها مرا بپرستند، و چيزي را شريک و همتاي من قرار ندهند و هر کس بعد از آن، کفر ورزد از فاسقان به شمار آيد. و چنانکه مي فرمايد: (و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض و



[ صفحه 22]



نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثين). [3] .

ما مي خواهيم بر مستضعفين زمين منت گزاريم و آنان را پيشوايان مردم و وارثان زمين قرار دهيم. و باز چنانکه مي فرمايد: و لقد سبقت کلمتنا لعبادنا المرسلين، انهم لهم المنصورون، و ان جندنا لهم الغالبون. [4] .

کلمه و تقدير ما، از ابتدا درباره بندگان رسالت يافته خود - قبل از انگيزش آنان به پيامبري - بر اين قرار گرفته که همانا آنان ياري شده گانند و لشکريان ما پيروزمند و غلبه يافته گانند.