در سال ظهور افراد زيادي با بيرقها و پرچمهاي مختلف خروج خواهند کرد و جنگهاي گوناگوني رخ - خواهد داد. بعضي طرفدار حق و بعضي بر باطلند. اول تعدادي را شمرده تا به يماني برسيم. سه نفر آنها حسني و اموي و قيسي



[ صفحه 124]



هستند که در روايتي سدير از امام صادق ع پرسيد آيا پيش از سفياني چيزي هست؟ حضرت فرمود: بلي پس با دست مبارک اشاره به شام کرده اين سه نفر را ياد مي نمايد و سپس مي فرمايد سفياني بر ايشان - خروج کند و ايشان را مانند زراعت درو کند چنانچه هرگز مانندش را نديده باشي. و البته اين حسني غير از سيد حسني معروف است. ديگر بني العباس هستند که از اخبار تجديد دولت آنها استفاده مي شود چون در اخبار گفته شده است که بني العباس تا خروج سفياني باشند ولي در زمان سفياني ديگر احدي از ايشان باقي نخواهد ماند. مرواني و شعيب ابن صالح نيز ديگر



[ صفحه 125]



پرچمداران هستند که حضرت رضا اندو را مقرون با اسم سفياني ذکر نموده است. البته احتمال دارد مرواني همان اموي باشد. در آن سال ترک و روم هم باهم - بجنگند که عمار ياسر گفته پس از جنگ اين دو باهم سفياني آنچه را ايشان جمع کرده بودند جائز شود. خروج عوف سلمي نيز در روايات موجود است چرا که امام چهارم ع فرموده است پيش از سفياني خروج مردي خواهد بود که او را عوف سلمي گويند. امام پنجم ع هم يکي از خروج کنندگان را مردي - ضعيف از موالي مي داند که در پشت کوفه به دست سفياني کشته مي شود. و امام ششم ع شخص ديگر بنام اولاد شيخ را -



[ صفحه 126]



ياد کرده که در داخل نجف کشته مي شود. و در کتاب الزام الناصب [1] روايتي از امير - المومنين وجود دارد که حضرت فرمود و خروج مي - کند ربيعي و جهمي و غير ايشان نيز از اهل فتنه و سفياني بر همه غلبه مي کند. و ابن عباس از پيغمبر (ص) خروج مردي از - اولاد حسين را مقرون اسم دجال و سفياني نقل کرده است. و اميرالمومنين بعد از ذکر سفياني خروج



[ صفحه 127]



صد هزار سپاه مجتمع از مشرک و منافق که وارد دمشق شوند را خبر داده است. و همچنين خروج شيصباني را پيش از سفياني از امام باقر نقل کرده اند. از خراسان و سجستان - سيستان - نيز خروج کنندگاني وجود دارند چرا که حضرت صادق فرمود خراسان - خراسان - سجستان - سجستان - گويا مي بينم اين دو را که سوار بر شتران شده و سرعت - مي کنند به سوي قم. و قومي در دورترين بلاد مشرق خروج نمايند چون حضرت باقر به ابي خالد کابلي فرمود گويا مي - بينم قومي را که در مشرق خروج کرده اند حق را - مطالبه مي کنند پس به ايشان داده نمي شود باز مطالبه



[ صفحه 128]



حق مي کنند و به ايشان داده نمي شود پس چون - چنين ببينند شمشيرهاي خود را بر دوش خود گذارند آن گاه آن چه مي خواستند به ايشان داده شود و ايشان قبول نکنند تا آن که قيام کنند و نخواهند داد دولت را مگر به صاحب شما، کشته هاي ايشان شهدايند آگاه باشيد که اگر من آن زمان را درک مي کردم خود را براي صاحب اين امر نگاه مي داشتم. و ديگر سيد حسني معروف است که امام - صادق درباره اش فرموده اند و ظاهر شود سفياني و يماني و حرکت کند حسني آن گاه صاحب اين امر خروج کند. و البته غير از اين سيد حسني و آن حسني که در شام با اموي مي جنگد حسني ديگري هم وجود دارد که در مکه کشته مي شود در وقت ظهور



[ صفحه 129]



امام و سر او را به شام مي فرستند. و از جمله گيلاني است که حضرت امير - فرمود: و قيام کند از ما در گيلان پس اجابت کند او را قريه ابر و ديلم. که البته احتمال دارد همان سيد حسني باشد چون حضرت فرموده از ماست - يعني سيد است و ديگر اينکه پيروان سيد حسني نيز از ديالمه است و گيلان و طبرستان نيز از ديالمه محسوب مي - شوند. از اولاد جعفر طيار نيز شخصي در بلاد جبل - همدان و کرمانشاه و نهاوند و قم - قيام کند چون اين خبر را پيامبر به خود جعفر طيار داده است. جنگي هم در گرگان و طبرستان از حضرت



[ صفحه 130]



امير نقل شده که البته احتمال دارد به سبب همان گيلاني باشد و نيز ممکن است جنگ مستقل ديگري باشد. و پرچمداري از آذربايجان نيز در خبر است چون امام صادق مي فرمايد پدرم فرمود ناچار است براي ما از آذربايجان، هيچ چيز برابري و ايستادگي با او نمي کند و بعد دستور بي طرف با آنها را مي دهد که نه با آنان بوده و نه عليه آنها عمل کنيد بلکه فرشي از فرشهاي منزلتان باشيد. و در آخر ببينيم يماني چه کسي است؟ يماني نيز ديگر پرچمداران در سال ظهور است که حضرت صادق درباره اش فرمود هيچ پرچمي با هدايت تر از يماني نيست و باز او را شکننده چشم سفياني معرفي فرموده و از حديث حضرت ظاهر مي شود



[ صفحه 131]



که محل خروجش صنعاء يمن است چرا که حضرت - چنين فرموده است. سفياني کجا خواهد بود و حال اينکه هنوز شکننده چشم او از صنعاء يمن خروج نکرده.