در کتاب اقبال سيد بن طاووس از جناب محمد بن مسلم روايت مي کند که گفت شب قدر (بيست و سوم ماه مبارک رمضان) رفم خدمت حضرت صادق (ع) تا احياء بعبادت را در خدمت حضرت بگذرانم از اول شب تا آخر حضرت دعا و نماز مي خواند من هم پشت سر آقا بودم هر کاري مي کرد من هم مي کردم. پس از نماز صبح حضرت دعائي طولاني با حالت تضرع خواند از آن جمله در ضمن دعا چنين خواند: خدا شتاب کن در فرج کسي که بفرج او براي دوستانت گشايش است. [1] پس از آن پرسيدم آقا او کيست؟ فرمود فرزند زاده من نام او نام جدم است (يعني خاتم الانبياء محمد (ص) مهدي موعود است که در زمان او عدل بر پا مي گردد ظلم و جور، فسق و فجور از بين مي رود. لذا در شب بيست و سوم در هر حال مستحب است



[ صفحه 82]



دعاي فرح حضرت ولي عصر (ع) خوانده شود. [2] .