از رسول خدا (ص) تا حجه بن الحسن العسکري (ع) نيز در دين مقدس اسلام مشخص است و تا قيام قيامت اين امامت متصل است. هيچ وقت امام از دنيا نمي رفت مگر اينکه امام پس از



[ صفحه 70]



خودش را تعيين کرده بود. در کتابهاي روايت اين معني از مسلميات است. هر يک از امامان ما نص صريح درباره جانشين خود داشته اند بويژه حضرت مهدي عليه السلام که از انبياي گذشته و از خاتم الانبياء و هر يک از آباء عظامش بر امامتش و خاتم الاوصياء بودنش روايات متعدد رسيده است و همه مژده به آمدن آن آقائي داده اند که وعده الهي بدست او انجام مي گيرد که غيز از گوينده لا اله الا الله محمد رسول الله (ص) نباشد، آن وعده اي که خدا به همه انبياء داده که زمين را روزي از لوث شرک پاک مي کنم زمين را به بندگان صالح مي سپارم [1] عملي شدنش بدست حجه بن الحسن (ع) است، فسق و فجور از زمين ريشه کن مي شود و جز خير و خوبي، عدل و احسان نمي ماند. شهوتراني حرص و حسد، کينه و بخل کنار مي رود و معنويت و روحانيت جايش قرار مي گيرد، در آن زمان است.