لشکر ديگري مي فرستد به سمت مدينه و آنجا را قتل عام مي کند سپس همين لشکر را براي خراب کردن مکه مي فرستد و در بين مکه و مدينه صيحه اي بلند مي شود که زمين آنها را فرو برد. زمين تمام اين لشکري که به سيصد هزار نفر مي رسند فرو مي برد، جز دو نفر را که ملکي صورتشان را بر مي گرداند و به يکي امر مي کند برو به مکه و صاحب الامر (ع) را بشارت بده که در سرزمين بيداء (همان وادي ميان مکه و مدينه) لشکريان سفياني به زمين فرو رفتند و به ديگري امر مي کند به شام برو و سفياني را از اين ماجرا با خبر کن و بترسان. اين ماجرا که به نام خسف بيداء يعني فرو رفتن در سرزمين مزبور است و لشکريان سفياني به اين بلا مي افتند از نشانه هاي حتمي مقارن ظهور حضرت شمرده شده است.