در بخشهائي از اين کتاب از وقوع فجايعي پيش از قيام مهدي (ع) خبر مي دهد از خروج سفياني و جناياتي که در شامات و عراق و حجاز مرتکب مي شود از قتل و غارت وحشتناک شيعيان و فسادي که در اين منطقه حکمفرما مي شود خبر مي دهد.



[ صفحه 20]



از دجال، اين ساحر شوم که جز مومنين ثابت قدم ديگران در دام سحرش اسير مي شوند و نغمه هاي شيطانيش ياد مي کند. از خسف بيداء به زمين فرو رفتن لشکر سفياني در سرزمين بيداء ما بين مکه و مدينه و خصوصيات آن را شرح مي دهد. از قيام سيد حسني از قزوين و پيشرفت کارش در راه اصلاح و مسلط شدنش بر بسياري از بلاد و تسليم حضرت مهدي (ع) شدنش خبر مي دهد. از گنج طالقان و افراد زنده اي که با سيد حسني و سپس با حضرت مهدي (ع) هستند و از سيصد و سيزده نفر افراد نخستين که خود را به آن وجود مبارک مي رسانند و بعدد اصحاب پيغمبر (ص) در جنگ بدر مي باشند صحبت مي کند. از فساد بسيار و کشتار فوق العاده اي که از آن به موت احمر تعبير مي شود و ذهاب ثلثين يعني دو سوم افراد بشر از بين مي روند و احتمالا جنگ سوم جهاني با اسلحه هاي مخرب روز، خبر مي دهد.