از نکته هاي جالب که در اين کتاب شريف به چشم مي خورد تذکر به اين دو مطلب براي شناسائي بيشتر مقام مهدي (ع) است يکي آن که مواريث انبياء و ائمه هدي نزد آن حضرت مي باشد عصاي موسي که آن همه معجزات از آن آشکار مي شد هم اکنون با آن حضرت است و مروي است که در زمان ظهورش آن را به سنگي مي زند و نان و آب همراهانش را به اعجاز تامين مي فرمايد. عمامه محمد (ص) و ذوالفقار علي (ع) زره داود از جمله مواريث انبياء و اولياء است که نزد آن بزرگوار مي باشد. نکته دوم تکرار تاريخ صدر اسلام در زمان آن حضرت مي باشد همان طور که يزيد پليد لشکرياني به مدينه و مکه فرستاد مدينه را غارت و قتل عام کرد و در صدد خراب کردن کعبه بر آمد نواده اش سفياني نيز در زمان قريب به ظهور آن حضرت چنين جناياتي را مرتکب مي شود. از طرف ديگر همان طور که از لشکريان جدش حضرت اميرالمومنين عده اي بعنوان خوارج شورش کردند و جز اندکي بسزاي جنايتشان رسيدند گروهي از لشکريان سيد حسني که در حدود چهر هزار نفر به عدد خوارج نهروان هستند بر حضرت



[ صفحه 19]



مهدي (ع) خروج مي کنند و به دست آن حضرت به هلاکت مي رسند و راستي تاريخ تکرار مي شود.