چون برداشت هر کس از مدارک نمي تواند راهنمايشان باشد لذا به فقهاء عظام مردم را حواله داده اند آنها که متخصص اين فن مي باشند و عمري را در راه فهم اخبار آل محمد (ص)



[ صفحه 16]



گذرانيده اند. باز هم نظر ژرف و عاقبت نگري اهل بيت وحي و عصمت را در اين حواله دادن مي نگريم، مبادا گرگهائي به لباس چوپان در آيند و با مارک فقاهت مردم را به دنياپرستي و رياست طلبي و شهرت خواهي و خلاصه شرک حقيقي سوق دهند به جاي اينکه مردم را از خدا ترس و مومن و مودب به اخلاق اسلامي بار بياورند، آنان را خود خواه و پول دوست تربيت کنند لذا شرائط ويژه اي براي آن عالم ذکر فرموده اند. از آن فقيهي بايد پيروي کرد که به تمام معني وارسته باشد، خود نگهدار و ديندار، مخالف هواي نفس و پيرو امر مولايش باشد، اصلا تقليد از عالم بدون تقوي به اين معني ذکر شده جايز نيست تا چه رسد به اين که صحيح باشد و در اين کتاب مي خوانيم که زيان عالم هوي پرست از لشکر يزيد که آن جنايت را در کربلا مرتکب شد براي اجتماع اسلامي بيشتر است. لذا نهايت تقوي را در فتوي شرط مي داند و از قول حضرت صادق (ع) در تعريف از صفوان مي گويد که او رياست طلب نيست.