آرزوي همه اولياء و دوستان خدا اين بود و خواهد بود که همه مردمان اهل صلاح شوند، همه موحد و خداپرست گردند. آنچه خداوند به خودشان عنايت فرموده از ايمان و کمالات فاضله براي ديگران نيز مي خواستند و آرزو داشتند بتوانند خودشان به مردم بفهمانند و اين نعمتها را برسانند. اما تقدير الهي چنين است که اين آرزوي ديرينه اولياء به دست مهدي (ع) و در زمان ظهور حضرتش بر آورده گردد. در زمان ظهور تنها فرياد رسي از مستضعفين و مرتب کردن وضع اقتصادي و نظام اجتماعي و ترفيع فقراء نيست بلکه همه را در علوم عاليه شرکت مي دهد و به حسب استعداد و لياقت افراد از نعمت جمال و جلال خداوندي بهره مي رساند.