از شئون حجت خدا تعليم است که در قرآن مجيد برنامه اساسي پيغمبر را در تزکيه و تعليم معرفي مي فرمايد [1] و اين دو جنبه پس از پيغمبر به امام معصوم مي رسد و در زمان غيبت نيز به ولي فقيه و رهبر موکول مي باشد. با اينکه بدون شک، معلم خداست و تعليم فعل حق است اما کي استعداد آن را دارد که بتواند بلا واسطه از فعل خداوند بهره ببرد؟ جز حجت خدا که پاک شده خدائي است و استعداد دريافت فيض ويژه از او دارد. کي مي تواند چنين بهره ئي داشته باشد؟ راستي که ظرفيت فوق تصوري مي خواهد که منحصرا معصومين از چنين موهبتي برخوردارند.



[ صفحه 142]