درباره حضرت آدم [1] و داود [2] نيز در قرآن عنوان خليفه الله را بکار برده است جانشين و نماينده خدا در زمين لوازمي دارد. آن کس که برگزيده الهي و از طرف خداوند براي مردم به عنوان نماينده او تعيين مي شود، بايد از همه کمالات و صفات حسنه الهي برخوردار باشد تا بتواند مردم را به منوب عنه خود يعني خداوند راهبري نمايد، بتوان از آنچه خداوند از خزينه بي پايان خودش به او عنايت فرموده است به مردمان ببخشد و تشنگان معرفت حق را از درياي وجود خويش بهره مند سازد. آن کس را که خداوند بر مردم حکومت مي دهد حتما بخاطر امتيازاتي است که ديگران از آن محرومند نه اينکه تنها به جهت اداره امور مادي مردم باشد زيرا زندگي مادي قطع نظر از معني از نظر اسلام و حقيقت مطلب، سرابي بيش نيست و به تعبير قرآن مجيد تنها بازيچه و اسباب سرگرمي است [3] و جز متاع فريب چيزي نيست. [4] .



[ صفحه 124]